Gelovig weekje?!

Zondagavond weer een shoppoging gedaan. Ik snap echt niet hoe mensen het voor elkaar krijgen om er hier leuk uit te zien. Ik kan echt nergens wat leuks vinden.

De maandag zijn we begonnen met de ochtendbeurt, dit betekent dat je bij de poort moet staan en daar alle kinderen moet in de gaten moet houden. De RT verliep vandaag moeizaam. De leerlingen gaan maar niet vooruit en ik merk dat ik het soms lastig vind om hier voldoening uit te krijgen. We zijn constant met z’n tweeën in het lokaal en moeten de taken verdelen. Tuurlijk is het leerzaam om naar elkaar te kijken en elkaar tips te geven maar ik vind het veel leuker om met kinderen bezig te zijn, juist hier in Suriname omdat het zo anders is!
Ik merk nu pas hoe leuk ik het vind om voor de klas te staan (ja, ook hier)! Ik leer dan zoveel meer omdat ik me tijdens het lesgeven moet aanpassen aan de leefwereld, de cultuur en het onderwijssysteem. Gelukkig gaan we vanaf nu weer iedere woensdag voor de klas staan.

Maandagavond kwam Zuster Egnomonk op bezoek. Martine en ik hadden kookbeurt dus we hebben onze kookkunsten laten zien. Ja, ik kan nu koken want zelfs Zuster Egnomonk at het op (of was dit meer uit beleefdheid?!).
Het eten stond al zo’n 10 minuten op tafel en niemand begon. Dus ik met mijn domme kop: “ Zullen we dan maar beginnen?” Stomstomstom, want Zuster Egnomonk is natuurlijk hartstikke gelovig en bid voordat ze gaat eten. Ze vroeg mij om te bidden, maar dit ik heb ik mooi even aan haar over gelaten. Toen we klaar waren met eten en al een tijdje aan het uitbuiken waren vond ik het tijd om op te ruimen anders kijk je steeds tegen etensresten aan. Dus voor de tweede keer die avond nam ik het initiatief door te zeggen: “Zal ik dan maar afruimen?” Stomstomstom, want we moesten natuurlijk eerst bidden. Zuster Egnomonk zal wel gedacht hebben…………. Hahaha een ezel stoot zich nooit………maar Rian wel ;).

Dinsdag was een super RT – dag. Voor het eerst zag ik vorderingen bij de leerlingen. Zo lukte het de leerlingen van het telgroepje om foutloos resultatief tot 6 te tellen en hier tevens het goede cijfer aan te koppelen. De leerlingen straalde bij het spel memorie en wilde het lokaal niet uit toen ze klaar waren. Voor het eerst voelde het goed, ik had het idee dat ik echt wat voor de kinderen betekende. En dat is hetgeen wat ik hiermee wil bereiken!

Dinsdagmiddag zijn we samen met Irene (godsdienstdocent uit Nederland) een hapje wezen eten en drinken. We hebben haar vragen gesteld (i.v.m. verslag levo) en gezellig gekletst. Irene is hier namelijk al meer dan een jaar en kon ons veel vertellen over de cultuur en gewoonten van het land.

Woensdag heb ik de hele dag voor mijn eigen klas gestaan. Dit voelde ontzettend goed. De kinderen luisterden en deden enthousiast mee. Ik merk dat ik het een uitdaging vind om mijn les zo aantrekkelijk mogelijk te maken en toch de kinderen in de hand te houden.

Woensdagavond zijn we naar Jacomijn en Gemma geweest (meiden die we kennen van salsa). We hebben daar gegeten. Ze hadden spaghetti en een overheerlijk toetje: chocoladetaart! gemaakt. Het smaakte allemaal prima. Later op de avond kwamen ook Eel en Kurt nog even en we hebben erg gelachen!

Donderdag heb ik een extra stagedag gelopen. Er was namelijk een viering; een kerkdienst voor alle heiligen.
Samen met alle leerlingen van de school zijn we naar de kerk geweest. Het viel me op dat de leerlingen tijdens de mis goed mee doen. Ze luisteren allemaal en ze zongen uit volle borst mee.
Ik vond het heel bijzonder om zo’n mis mee te mogen maken. Ik merk duidelijk verschil met Nederland. De leerlingen hebben hier veel meer respect voor het geloof en ze gaan hier anders mee om.
De rest van de dag heb ik aan school gewerkt. Wat een werk zeg, pfff! Maar ik wilde het af hebben omdat ik dan de rest van het weekend vrij zou zijn omdat pap en mama komen.
De donderdag hebben we afgesloten met een etentje samen met de ouders van Martine. Het was echt ontzettend lekker (en duur). In het restaurant was een open keuken dus je kon precies zijn hoe je eten werd klaargemaakt. Later op de avond zijn we naar D’Lime geweest. Er is deze week namelijk Salsuri. Dit betekent dat Suriname de hele week in het teken van salsa staat. Ik keek mijn ogen uit. Er was een man die met 2 vrouwen kei mooi kon dansen.

V rijdag zijn we samen met Gemma en Jacomijn naar White beach geweest. De naam zegt het al: witte stranden, helder water, palmbomen en zon! De ultieme combinatie na zo’n week hard werken. Het was hartstikke rustig op het strand. We hebben heerlijk in de zon (lees: iedereen in de zon behalve Rian) gelegen. Het was echt ontzettend mooi, het leek net een film.
Ook vrijdag avond stond weer in het teken van Salsuri. Ik ben eerst samen met Jacomijn uit eten geweest. Romantisch aan een tafeltje voor twee. Daarna richting Starzz gegaan. Hier werden vanavond danswedstrijden gehouden. Het was heel gaaf om mee te maken. De mensen hier kunnen ontzettend goed salsadansen.

Zaterdagochtend eerst heerlijk uitgeslapen, ik was ook echt moe van de hele week. Verder lekker rustig aan gedaan. Vanavond komen pap en mam aan. Ik heb er echt zin in. Ik vind het leuk om hen hier alles te laten zien. Laten zien hoe ik leef, waar ik stage loop, hoe de stad eruit ziet alles. Dit keer kan ik hun van alles leren en zijn de rollen een keer omgedraaid!

Dikke smakkerd voor iedereen,
Rian