Zwemmen in de regen?!

Hai lieve lezers en lezeressen,

Na het weekendje Danta Bai weer terug in het “gewone” leventje in Paramaribo.
Maandag t/m woensdag stage gelopen. Deze week zijn we begonnen met het opzetten van RT. We hebben materialen gemaakt, regels bedacht, gegevens van de leerlingen opgezocht en een heleboel hulpplannen geschreven.
Dinsdagochtend is Jettie bij ons op bezoek geweest. Zij is leerkracht aan de IPABO te Alkmaar. Het was fijn om met haar over onze ervaringen te praten. Ze gaf ons tips en leerde ons anders naar de dingen te kijken. We kunnen niet alles doen zoals in Nederland, we moeten ons aanpassen en met de spullen die we hebben het beste van alles maken.

Woensdagavond zijn we naar het onafhankelijkheidsplein geweest. Daar was een project tegen de armoede. Het was een hele happening want het werd live uitgezonden en de president zat een paar stoelen voor ons. Dit betekende dat ik ook af en toe op tv was! (tja, je moet klein beginnen ;)!) Ik dacht dat het vooral te maken had met basisschool kinderen maar dit was niet het geval. Er was 1 basisschool dat de (rap)liedjes verzorgde en verder waren het veelal volwassenen. Na een uur liedjes luisteren was ik er ook wel klaar mee. We belden de taxi en wilden naar huis. Na een half uur was er nog geen taxi dus Maike belde nogmaals naar het bedrijf. De chauffeur had ons niet gezien dus was weer terug gegaan vertelde de telefoniste, maar ze zou hem nogmaals sturen. Tien minuten later kwam er een taxi aangescheurd. De chauffeur deed zijn raampje open en begon te schelden:”wat zijn jullie nu voor achterlijke meiden, jullie staan op een plek waar ik niet kan stoppen balblalblllallballa…..” Ik dacht bij mezelf dit i.p.v. dat hij ons inlaat stappen? Dit laat ik niet gebeuren dus vroeg vriendelijk: “Wilt u nog dat we instappen of zullen we een andere taxi bellen? “ Ik had mijn woorden nog niet uitgesproken of weg was hij. Na nog eens 10 minuten te hebben gewacht kwam er een nieuwe taxi en hij bracht ons weer veilig thuis.

Donderdag hadden we een (lap)top dag. Dat willen zeggen dat we de godganselijke dag achter dat ding hebben gezeten. We zijn wel lekker opgeschoten en hebben veel gedaan. We moesten namelijk al die handelingsplannen uitwerken. Donderdagavond was het tijd voor wat afleiding dus besloten we om naar een salsa – avond te gaan. Van te voren dacht ik dat ik al best goed kon dansen, ik had immers AL 5 lessen bij Broki gehad. Toen ik binnen kwam liet ik die gedachten maar gauw varen. Wat waren al die mensen op de dansvloer goed! Met mijn mond open heb ik de hele avond gekeken naar die mooie danspassen. Aan het einde van de avond was er nog “los” dansen, en ja dan durfde ik wel.

Vrijdag eerst even uitgeslapen, nouja uitslapen, daar bedoel ik mee tot 9uur in bed gelegen. Vervolgens had niemand van ons ergens zin in. We waren allemaal moe. Ik had me in mijn kop gehaald dat ik naar de kapper wilde, en als ik iets in mijn kop haal dan moet dat meteen. Via via had ik tijdens de salsa – avond een nummer gekregen, om 13.00 uur kon ik daar terecht. Samen met Martine (die ging mee voor de ondersteuning) liep ik de kapsalon binnen. Ik kreeg meteen een aantal boeken in mijn handen gedrukt met daarin kapsels. Ik had er genoeg van en wilde het eraf. De kapster begon met knippen en bleef maar knippen voor mijn gevoel. Het resultaat is best leuk geworden (en dat voor ong. 10 euro) het is lekker kort en zit eens een keer anders dan in Nederland. Tevreden ging ik weer terug naar huis om vervolgens me klaar te maken voor salsa les.
Na de salsa les zijn we uit eten geweest, samen met de meiden die we tijdens het weekendje Danta Bai hadden ontmoet. Het was erg gezellig, om de avond met een borreltje in te wijden zijn we richting ’t vat gegaan. We zaten nog een twee minuten of ik kreeg de schrik van mijn leven: IK ZAG HENNY HUISMAN!!!!! Alle stagiaires zaten omgedraaid op hun stoel terwijl de Surinamers niets in de gaten hadden.
Rond een uur of 11 zijn we weer terug gegaan naar Broki want daar was het karaoke avond. De sfeer zat er goed in en het was erg gezellig. Moe en voldaan haalde de taxi ons rond half 2 op.

Zaterdag moesten we op tijd opstaan omdat Mariska ons had uitgenodigd in een soort vakantiehuisje. Het vakantiehuisje staat in De Republiek, dit is een soort vakantieoord voor de Surinaamse bevolking. De planning was om met de bus te gaan. Toen we 15 minuten van tevoren aankwamen was de bus al 15 minuten weg. Aangezien hij vol zat is de chauffeur maar vertrokken. De volgende bus zou pas 2 uur later komen dus hebben we maar een taxi gebelt. Eenmaal in het vakantiehuisje hebben we onze hangmat opgehangen, gezwommen, gegeten en gevaren. Het varen was mega mooi, de natuur is heel bijzonder (helaas was ik mijn fototoestel vergeten mee te nemen:S). Het lijkt net alsof je door een sprookje vaart. Toen we bijna terug waren begon het te regenen. Sunny vertelde dat het dan heerlijk is om te zwemmen dus Martine en ik zijn het water in gedoken. Dit voelt echt heel apart: warm water rondom je lijf en koud water vanuit de lucht op je hoofd.
Terug gingen we wel met de bus, die nu een half uur te laat was (tja, het moet elkaar toch compenseren).

Aankomende week gaan we echt beginnen met RT. Ook hebben we donderdag een uitstapje naar de plantages van Commenwijne. Hier gaat het leven gewoon door, ik ben er ondertussen al een maand. Als ik hierop terug kijk gaat het best snel. Dit komt mede door al jullie steun d.m.v. brieven, mails, smsjes, telefoontjes en reacties op de site. Het is een grote steun voor me, vooral als ik even niet lekker in mijn vel zit.….


Liefs vanuit de Tourtonnelaan,

Rian