Topje van de berg
Door: Rian
Blijf op de hoogte en volg Rian
25 November 2007 | Suriname, Paramaribo
Het begin van de week weer begonnen met stage. Zoals altijd weer een bijzondere ervaring. Maandagochtend kreeg ik op de kop van het onderhoofd (het schoolhoofd was afwezig en het onderhoofd is echt een kwalletje. Nu kon hij even hoofdje spelen en daar maakte hij dan ook gretig gebruik van!). Ik kreeg van hem ontzettend op mijn donder want ik had ochtendbeurt en dat betekende dat ik om half 8 bij de poort moest staan om de leerlingen te groeten. Ik wist dit niet (nouja, eigenlijk wel maar ik vond dit wel heel vroeg en de andere leerkrachten staan er ook nooit om half 8).
De RT – sessies verliepen deze week voorspoedig. De leerlingen gaan vooruit en hebben plezier tijdens onze lessen. Maandagmiddag regende het zo hard dat de lokalen dinsdag blank stonden. Wij hadden de luxe dat we met een taxi naar huis konden. Dinsdag moesten alle leerlingen buiten wachten of bij een andere klas in gaan zitten. Pas tegen een uur of 11 was de rust wedergekeerd (en dat te bedenken dat de school om 8 uur begint.) Pap en mam zijn dinsdag wezen kijken en hebben een stukje gefilmd tijdens het lesgeven in klas 4 b. Het ging ontzettend goed. De leerlingen deden goed mee en vonden het heel leuk dat er gefilmd werd, helemaal omdat ik hen had verteld dat ik dit de kinderen in Nederland wilde laten zien. Bijvoorbeeld toen Wilfred een zin voor moest lezen schraapte hij zijn keel en keek of de camera op hem gericht stond.
Dinsdagmiddag hebben we een vaartripje gemaakt met z’n alle (pap en mam, ouders Martine, Maike,Hilke, Martine en ik) naar het vissersdorpje en Braamspunt.
Toen we bij het vissersdorpje uitstapten regende het maar dat mocht de pret niet drukken. Met poncho’s en slippers (goede combinatie he?) hebben we een wandeling gemaakt. Ik vond het dorpje vies maar wel leuk om te zien. Door al die kletterende regen moest ik plassen. Gelukkig was er een openbare wc (je wil niet weten hoe hij eruitzag, bij deze wc moet je denken aan een hokje met daarin een gat, waar je gehurkt boven moet hangen en je plas dan op het gras eronder klettert!) en kon ik mijn behoeften kwijt.
Vervolgens zijn we richting Braamspunt gevaren, dit is het uiterste puntje in de monding van de Suriname rivier. Hier was een strandje, de zee en een paar Surinamers. Een heel mooi uitzicht toen de zon langzaam zakte. Op de terugweg had ik het koud. (Koud? In Suriname?jaja kun je nagaan als ik terug kom in Nederland.) Daar zat ik dan met 2 truien van papa en het spijkerjasje van mama. Het varen in het donker had wel iets speciaals.
Donderdag was het uitzwaaidag. Pap en mam werden om 3uur opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Voor de tijd hebben we nog samen geluncht. Ik vind het heel leuk dat ze geweest zijn. We hebben elkaar op een andere en leuke manier leren kennen!
Vrijdagochtend vroeg naar Brownsberg vertrokken. De weg ernaartoe was goed begaanbaar. Alleen het laatste stukje berg op was een beetje (zeg maar gerust ‘érg’) hobbelig. Eenmaal gesetteld in een hangmathutje hebben we geluncht. Vervolgens zijn we naar de Leo en Irene vallen gelopen. Nouja, lopen, zeg maar gerust klimmen, klauteren en met vallen en opstaan. Ja,je leest het goed met vallen en opstaan want hoe kan het ook anders dan dat Rian is gevallen. Gelukkig kwam ik er met een schaafwond aan mijn knie vanaf.
De Irenevallen was zo’n 200 meter best wel stijl naar beneden. Eenmaal beneden troffen we een heel mooie waterval aan. We zijn eronder gaan staan. Dit gevoel is met geen pen te beschrijven. Het water is koud en zo zuiver. Daarna de tocht naar boven, dit was best zwaar maar te doen. De Leo val was kleiner maar de moeite waard. Na een lange tocht, nat en bezweet kwamen we weer bij ons hutje aan. Daar hingen ineens 3 hangmatten meer in. We moesten op elkaar slapen want anders paste het niet. Deze mensen wilde per se in een hangmat slapen want dan konden ze ’s ochtends de vogels horen. Martine en ik hebben ons toen vrijwillig aangeboden om in een huisje te slapen. (Hahaha ik wilde me natuurlijk niet laten kennen maar ik vond het helemaal niet erg om in een huis met een lekker bed te slapen!)
Na het avondeten (wat overigens niet te eten was) hebben Martine en ik samen met de gids een avondwandeling gemaakt. De bedoeling was om dieren te zien. En ja, we hebben welgeteld 3 kikkers gezien. Nouja, ik vond het toch een enge bedoeling dus prima zo.
De nacht prima doorgebracht in mijn heerlijke bedje in een dicht huisje! De volgende ochtend een wandeling gemaakt en tot slot op een uitkijkpunt geweest. Dit was een heel mooi gezicht. Toen we aan het genieten waren van dit mooie uitzicht hebben we zelfs nog een aantal apen zien slingeren. Echt gaaf om die zo in de natuur te zien.
Rond 2 uur zouden we opgehaald worden maar om half 4 was er nog geen bus. Bleek dat de bus een lekke band had gehad dus met enige vertraging (nouja vertraging van 2uur) konden we richting huis. Op de weg naar huis waren twee auto’s vastgeraakt dus moest er geduwd worden. Ik kijk terug op een hele mooie trip.
Het is een goed voorproefje op Relly Vallen waar ik donderdag naartoe ga, deze trip duurt 4 dagen.
Vandaag is het feest in Suriname, namelijk Srefidensi ookwel onafhankelijkheidsfeest genoemd. Heel Suriname loopt dan uit richting de waterkant, het onafhankelijkheidsplein en de palmentuin. De meeste mensen zijn in kledendracht en overal zijn er kraampjes en is er eten. Vanavond is er vuurwerk, ik ben benieuwd…….
Heel veel liefs en een dikke knuffel uit Sweet Sranan,
Rian
De RT – sessies verliepen deze week voorspoedig. De leerlingen gaan vooruit en hebben plezier tijdens onze lessen. Maandagmiddag regende het zo hard dat de lokalen dinsdag blank stonden. Wij hadden de luxe dat we met een taxi naar huis konden. Dinsdag moesten alle leerlingen buiten wachten of bij een andere klas in gaan zitten. Pas tegen een uur of 11 was de rust wedergekeerd (en dat te bedenken dat de school om 8 uur begint.) Pap en mam zijn dinsdag wezen kijken en hebben een stukje gefilmd tijdens het lesgeven in klas 4 b. Het ging ontzettend goed. De leerlingen deden goed mee en vonden het heel leuk dat er gefilmd werd, helemaal omdat ik hen had verteld dat ik dit de kinderen in Nederland wilde laten zien. Bijvoorbeeld toen Wilfred een zin voor moest lezen schraapte hij zijn keel en keek of de camera op hem gericht stond.
Dinsdagmiddag hebben we een vaartripje gemaakt met z’n alle (pap en mam, ouders Martine, Maike,Hilke, Martine en ik) naar het vissersdorpje en Braamspunt.
Toen we bij het vissersdorpje uitstapten regende het maar dat mocht de pret niet drukken. Met poncho’s en slippers (goede combinatie he?) hebben we een wandeling gemaakt. Ik vond het dorpje vies maar wel leuk om te zien. Door al die kletterende regen moest ik plassen. Gelukkig was er een openbare wc (je wil niet weten hoe hij eruitzag, bij deze wc moet je denken aan een hokje met daarin een gat, waar je gehurkt boven moet hangen en je plas dan op het gras eronder klettert!) en kon ik mijn behoeften kwijt.
Vervolgens zijn we richting Braamspunt gevaren, dit is het uiterste puntje in de monding van de Suriname rivier. Hier was een strandje, de zee en een paar Surinamers. Een heel mooi uitzicht toen de zon langzaam zakte. Op de terugweg had ik het koud. (Koud? In Suriname?jaja kun je nagaan als ik terug kom in Nederland.) Daar zat ik dan met 2 truien van papa en het spijkerjasje van mama. Het varen in het donker had wel iets speciaals.
Donderdag was het uitzwaaidag. Pap en mam werden om 3uur opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Voor de tijd hebben we nog samen geluncht. Ik vind het heel leuk dat ze geweest zijn. We hebben elkaar op een andere en leuke manier leren kennen!
Vrijdagochtend vroeg naar Brownsberg vertrokken. De weg ernaartoe was goed begaanbaar. Alleen het laatste stukje berg op was een beetje (zeg maar gerust ‘érg’) hobbelig. Eenmaal gesetteld in een hangmathutje hebben we geluncht. Vervolgens zijn we naar de Leo en Irene vallen gelopen. Nouja, lopen, zeg maar gerust klimmen, klauteren en met vallen en opstaan. Ja,je leest het goed met vallen en opstaan want hoe kan het ook anders dan dat Rian is gevallen. Gelukkig kwam ik er met een schaafwond aan mijn knie vanaf.
De Irenevallen was zo’n 200 meter best wel stijl naar beneden. Eenmaal beneden troffen we een heel mooie waterval aan. We zijn eronder gaan staan. Dit gevoel is met geen pen te beschrijven. Het water is koud en zo zuiver. Daarna de tocht naar boven, dit was best zwaar maar te doen. De Leo val was kleiner maar de moeite waard. Na een lange tocht, nat en bezweet kwamen we weer bij ons hutje aan. Daar hingen ineens 3 hangmatten meer in. We moesten op elkaar slapen want anders paste het niet. Deze mensen wilde per se in een hangmat slapen want dan konden ze ’s ochtends de vogels horen. Martine en ik hebben ons toen vrijwillig aangeboden om in een huisje te slapen. (Hahaha ik wilde me natuurlijk niet laten kennen maar ik vond het helemaal niet erg om in een huis met een lekker bed te slapen!)
Na het avondeten (wat overigens niet te eten was) hebben Martine en ik samen met de gids een avondwandeling gemaakt. De bedoeling was om dieren te zien. En ja, we hebben welgeteld 3 kikkers gezien. Nouja, ik vond het toch een enge bedoeling dus prima zo.
De nacht prima doorgebracht in mijn heerlijke bedje in een dicht huisje! De volgende ochtend een wandeling gemaakt en tot slot op een uitkijkpunt geweest. Dit was een heel mooi gezicht. Toen we aan het genieten waren van dit mooie uitzicht hebben we zelfs nog een aantal apen zien slingeren. Echt gaaf om die zo in de natuur te zien.
Rond 2 uur zouden we opgehaald worden maar om half 4 was er nog geen bus. Bleek dat de bus een lekke band had gehad dus met enige vertraging (nouja vertraging van 2uur) konden we richting huis. Op de weg naar huis waren twee auto’s vastgeraakt dus moest er geduwd worden. Ik kijk terug op een hele mooie trip.
Het is een goed voorproefje op Relly Vallen waar ik donderdag naartoe ga, deze trip duurt 4 dagen.
Vandaag is het feest in Suriname, namelijk Srefidensi ookwel onafhankelijkheidsfeest genoemd. Heel Suriname loopt dan uit richting de waterkant, het onafhankelijkheidsplein en de palmentuin. De meeste mensen zijn in kledendracht en overal zijn er kraampjes en is er eten. Vanavond is er vuurwerk, ik ben benieuwd…….
Heel veel liefs en een dikke knuffel uit Sweet Sranan,
Rian
-
25 November 2007 - 19:25
Willy:
Hoi Rian,weer een mooi verhaal,en je hebt weer leuke dingen meegemaakt zowel op school als in Suriname zelf.Ook de foto's zijn weer prachtig om naar te kijken.Nog een paar weken, geniet er nog maar van,het is nu bijna voorbij in Suriname.Veel lief van Gerard Willy en een dikke kus van Lisa -
25 November 2007 - 20:22
Pap En Mam:
Hee Rian,
Nu had je de kans om in een hangmat te slapen en dan kruip je in een huisje :-)(had ik ook gedaan hoor).We herkennen een aantal plekken op Brownsberg, leuk he. Heel imposant dat oerwoud en die apen, heb je ook nog dat enorme gebrul van de brulapen gehoord? Wel jammer dat wij dat onafhankelijkheidsfeest net niet meer mee konden maken, iedereen had het erover.We hebben hier ook al aan een aantal mensen verteld dat we ondanks jouw uitgebreide informatie toch enorm geschrokken zijn van de toestanden op school. Deels veroorzaakt door het feit dat de school in een achterstandswijk staat maar ook het gebrek aan financiele en andere middelen is schrijnend.Niet te vergelijken met het onderwijs in Nederland.We hebben genoten van de afgelopen drie weken en aan jou een prima gids gehad. Geniet er nog van en ga vooral veel dingen bekijken.
Liefs Pap en Mam -
25 November 2007 - 20:29
Mirjam:
Hey hai!
Leuk verhaal weer zeg!! Stoer... die 3 kikkers in het donker...:)
Mooie foto's zeg!
Je hoort me wel weer. Veel plezier donderdag naar Relly Vallen!
xxx van ons alle drie!!!
-
26 November 2007 - 19:56
Nicole:
hey meis, leuk om t lezen dat je het nog steeds erg naar je zin hebt en je nog niet verveeld haha. wel raar dat als de klas blank staat dat de kinderen dan buiten moeten wachten en dus een ochtend school missen, dat is hier toch wel even anders!! geniet nog ff van je laaste weekjes!!
Liefs Nicole -
27 November 2007 - 13:30
Marjon:
Hey,meissie weer een boeiend verhaal,mooi dat je vader en moeder hebben mogen filmen,dan weten ze ook wat hun dochter daar uitspookt.Ben je al een beetje aan het eten gewent daar.
gr,Marjon en de boy´s en nog bedankt voor de leuke kaart. -
27 November 2007 - 17:06
Lianne:
Hai meid,
De les van Jos ging gelukkig super, maar ik was totaal niet voorbereid. Ellen is weer (of nog steeds) ziek en draai nu de klas al 2 dagen (jaja) alleen. Wel lastig, aangezien ik een hoop dingen toch niet precies weet. Bovendien zijn er vorige week een aantal invallers geweest, die ook nergens verstand van hebben natuurlijk (tot op zekere hoogte dan). Voorlopig blijft ze ziek, maar er komt in ieder geval vervanging op de dagen dat ik er ook ben. Kan die mooi alles voor mij nakijken en kopieren :).
Volgens mij leer ik op deze manier nog het meeste ook haha. Bevalt ook wel goed, zo lekker alleen de klas. Niemand die je op de vingers kijkt.
Goed om te lezen dat de kinderen vooruit gaan en dat ze er plezier in hebben. Dit zal jou ook zeker motiveren om de laatste loodjes ook tot een goed einde te brengen.
Ik spreek of mail je snel weer meid!
Hvj kus kus! -
27 November 2007 - 19:11
Hananja En Emil:
He Riantje
Wat een geweldig mooie fotos heb je gemaakt en wat leuk dat je ouders zijn geweest.
Aan de fotos te zien een gezellige tijd...
De bril staat je goed, vooral de felle kleur dat past wel bij zo'n pittig mens als jij....Positief pittig hihi!
Goed dat je nu al veel hebt ervaren en hebt geleerd, vooral over jezelf want dat is toch heel belangrijk! Het was een grote stap maar je mag trots zijn op jezelf dat je dit avontuur aan durfde!
Het moet een bijzondere tijd zijn daar in suriname met al zijn surinaamse eigenaardigheden en bijzonderheden!
Ver weg van hier.....
Geniet er nog even van want de tijd vliegt voorbij!
B.t.w. Emil en ik hebben inmiddels het huis gekocht en gaan binnenkort echt samenwonen!
Dikke kus Hananja en de groetjes van Emil -
28 November 2007 - 18:19
Gerrit:
Pa van maar dat weet je nu wel denk ik. Leuk dat jullie zo genoten hebben veel dingen zijn heel herkenbaar voor ons. Zorg dat jullie nog even vlink genieten en zorg dat je nog veel ziet.
Groetjes. -
03 December 2007 - 14:08
JosM:
Hallo Rian,
Prachtige foto's, spontane verhalen!
Het eind komt in zicht.
Ik wil jou (en natuurlijk ook de andere meiden) de laatste weken nog veel succes èn plezier wensen.
Een fijne decembermaand!
Tot januari.
Groeten,
JosM -
03 December 2007 - 22:16
Baukje En Wytze:
Prachtige rapportage van je. Vooral die ervaring van staan in en onder de waterval, lijkt ons geweldig.
Je ouders zijn al weer goed aangekomen in Nederland en hebben de draad al weer aardig te pakken.
Heb jij lekker nog even tijd om je op de school te concentreren en te genieten van de laatste uitstapjes. Hou je taai.
Hebben ze daar ook Sinterklaas viering op 5 december? Moet je je daar ook op voorbereiden of doe je nu niet aan cadeautjes?
Met hartelijke groetjes, Baukje en Wytze
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
